Night train - Ταξίδι χωρίς (με) προορισμό

Οι εικόνες είναι θολές καθώς κοιτάζω έξω από το παράθυρο τρένου. Πράσινο, πράσινο, πράσινο, λίγο μαύρο, λίγο γκρι, λίγο καφέ και αρκετό μπλε. Τα δέντρα φαίνονται σαν να καλπάζουν καθώς ο ήλιος που δύει τα έχει καλύψει με ένα μοναδικό χρυσαφί χρώμα. Κλείνω λίγο τα μάτια προσπαθώντας να ηρεμήσω το κεφάλι μου από το χθεσινό ξενύχτι. Βάζω τα ακουστικά και περιμένω να ακούσω τι επέλεξε για εμένα το shuffle mode...

Loaded like a freight train 

Flyin' like an aeroplane 

Feelin' like a space brain 

One more time tonight... 

Wtf? Σύμπτωση? Διαβολική... Χαζογελάω και απολαμβάνω τα υστερικά -λατρευτά- φωνητικά του AXL να προσπαθούν να συναγωνιστούν τις δυνατές rif-ιες του Slash σε ένα διαγωνισμό απόλυτης και καθαρόαιμης ροκιάς. Τα μάτια μου είναι κλειστά αλλά το κεφάλι αρχίζει να πηγαίνει πάνω κάτω, ενώ πόδια και χέρια (κλασσική σκηνή) βρίσκουν τον ρυθμό του Matt και αρχίζουν να τους ακολουθούν... 

Wake up late honey put on your clothes 

Take your credit card to the liquor store 

That's one for you and two for me by tonight 

Loaded like a freight train... 

Ανοίγω τα μάτια. Ένας μπόμπιρας περνάει από δίπλα μου κρατώντας σφιχτά στο χέρι του μια σακούλα με καραμέλες. Η "γεματούλα" κυρία, που συνοδεύει ο λαχταριστός μπόμπιρας, φαίνεται να έχει κοκκινίσει (σε βαθμό εγκεφαλικού) από το βάρος των πραγμάτων που κουβαλάει και είναι έτοιμη να καταρρεύσει. Βγάζω τα ακουστικά, καθώς την βοηθάω να βάλει τα πράγματα στην άκρη, βλέπω τον μπόμπιρα να μου χαμογελάει. Απλώνει το χέρι και μου δίνει μια καραμέλα από τον πολύτιμο "θησαυρό" του. Στιγμές..

I'm on the nightrain 

I love that stuff 

I'm on the nightrain 

I can never get enough 

Οι τελευταίες 10 μέρες από την ώρα που φόρτωσα εκείνο τον σάκο χωρίς προφανή προορισμό είναι γεμάτες στιγμές. Τέτοιες στιγμές. Τα παρατεταγμένα όπλα στην Αλβανία. Ο χαρούμενος σκύλος στο χιονισμένο μονοπάτι του Durmitor που μου δείχνε τον δρόμο. Ο πιτσιρικάς που ζωγράφιζε στον τοίχο του Zagreb καθιστός πάνω σε ένα ποδήλατο. Η ανέλπιστη κερασμένη μπύρα στο Sisak. Η ακούραστη παρέα που με συντρόφευσε, χωρίς να με γνωρίζει, μέχρι εδώ. Η χαμογελαστή παρέα του Martini, το ντροπαλό βλέμμα στο Mansion, ο μπόμπιρας... Μοναδικές, μη στημένες και ανθρώπινες στιγμές. 

I'm on the nightrain 

And I'm ready to crash an' burn 

Nightrain 

Bottoms up 

I'm on the nightrain 

Fill my cup 

I'm on the nightrain 

Δεν χρειάζεται κουτάλι μπροστά στο στόμα για να ξέρω ότι αναπνέω. Δεν είναι πλέον δακρυσμένες οι αναμνήσεις. Δεν χρειάζεται πλέον να μου το θυμίζω, το ξέρω ότι ζω. Ευχαριστώ αυτές τις στιγμές για αυτό. Με χαμόγελό πιο δυνατό και πιο αληθινό από ποτέ. Τελικά ίσως αυτό το ταξίδι αυτό είχε προορισμό. Απλά δεν το γνώριζα πριν το ξεκινήσω...

On the nightrain 

Float me home 

Ooh I'm on the nightrain 

Ridin' the nightrain 

Never to return 

Nightrain